In dit blog wil ik graag wat bijzondere ontmoetingen delen, die ik de afgelopen jaren in Ierland heb ervaren. Ontmoetingen die mijn verstand te boven zijn gegaan en die gevoelsmatig zo ontroerend, helend en verbazingwekkend voor me zijn geweest, dat ze je wellicht inspireren dit mooie land te bezoeken.
Zo is Loughcrew Hill voor mij een heel bijzondere plek, omdat ik daar door tijdlijnen heen kan zien of ervaren. Ons laatste bezoek was op een regenachtige en mistige dag en dat was perfect voor mijn ervaring.
"Het weer nodigt me uit mijn regenmuts op te zetten en mijn blik naar binnen te keren. De regen op de heen weg wast me schoon, de wind idem dito. Boven aangekomen zit ik een hele tijd bij een van de graftombes en verstil. Terwijl het stiller wordt in en om me heen, neem ik plaats op de heksenzetel. Een prachtige zetel in het landschap met uitzicht over de glooiende bergen. Ik voel mezelf daar uitgelijnd worden. Ik kom in een krachtige balans en gevoel van persoonlijk leiderschap. Niet veel later ontmoet ik Theo bij een andere cirkel van stenen. Terwijl ik hem aankijk, zie ik mijn gekwetste delen in het contact tussen ons verschijnen. Ze ebben langzaam weg ik en voel de krachtige liefdesband die we hebben. Levens schieten voorbij en ebben weg in het licht van een tijdloos, geduldig en diep liefdesveld. De plek laat me dat ervaren en het ontroert me diep."
Loughcrew heeft dat vaker voor me gedaan met contacten met andere mensen en het herinnert aan de liefde die ons verbindt.
In Newgrange voel ik me sterk verbonden met een heilige vrouwelijke kracht. De graftombe is heel bekend en heel toeristisch. Je mag maar kort de tombe in, samengeperst tussen vele bezoekers, maar dat maakt de ervaring zelf niet minder.
"Ik loop de graftombe in, achter de gids aan en ik kom thuis in een ronde ruimte. Rechts van mij een bekkenschaal, links en voor me prachtige symbolen; spiralen die in elkaar overlopen en staan voor leven, dood en wedergeboorte. Scheppende en vernietigende krachten. Er zijn nog meer symbolen op de stenen en ik maak er met mijn ogen, soms met mijn handen, contact mee. Als het even donker wordt, druppel ik wat heilig water uit Antartica gecodeerd met Lemurische energie in het waterbekken. Het was me vooraf ingefluisterd en met kloppend hart geef ik er gehoor aan. Stel je voor dat... als mijn hart bedaart is, ervaar ik de scheppende kracht en ik 'zie' dat er waterceremonies werden gehouden ter inwijding van priesteressen. Terwijl ik kijk met innerlijke ogen en diep adem, voel ik me opgetild worden, alsof ik in hogere trilling wordt gebracht. Het is magisch hoe licht ik weer naar buiten loop en hoe helder het vervolg van de reis voor me is."
Op elke reis naar Ierland, heb ik contact met de godin Bridget. Ze staat vaak afgebeeld met een vuur of vlam voor haar hart. Mijn kloppend hart brengt me haar weer in herinnering. Ze is de vrouwelijke aartsengel Michael; strijdster voor het licht en ze belichaamt de drie vrouwelijke aspecten van de maagd, moeder en priesteres. In verschillende reizen gaf een bezoek aan Newgrange de richting aan en volgden er initiaties bij verschillende bronnen van Bridget. Er zijn twee Bridget bronnen die heel bijzonder voor me waren.
De eerste bron kwamen we tegen op onze groepsreis in 2016 nabij Uisneach. Een kleine bron, ook gewijd aan Bridget en in haar buurt een prachtig wit puur en krachtig paard. Het paard was er voor heling van de mannen. Ikzelf stond met de vrouwen bij de bron. We waren daar in stilte en we wachtten af. Geen idee wat er wilde ontstaan. Ineens stroomde er een heel warm en krachtig licht door me heen. Mijn handen bewogen en gaven aan de aanwezige vrouwen een heling of inwijding. Het was zo sterk, zo puur en zo vrouwelijk dat ik er een hele stil van ben gebleven. Ik kan niet zeggen of het Bridget was die doorkwam, maar zo voelde het wel. Ook in september 2019 in Schotland zou ze doorkomen, toen ik met een groep vrouwen in de bron van eeuwige jeugd een ceremonie begeleidde. Maar goed dat was op een andere eiland. Even terug naar het voorjaar van 2019.
We zijn op reis met bijzonder water. Water uit Antartica met liefdescoderingen van Lemuria en ik heb uit een aantal bronnen in Ierland water verzameld. Water van de Bridget Well en water van andere bronnen en rivieren. Theo en ik zijn op weg naar een steencirkel. Het blijkt een van de oudste en bekendste cirkels in Ierland te zijn. De Drombeg steencirkel in het zuiden van Ierland. Het is er stil. Er zijn geen toeristen en we gaan elk onze eigen weg.
"Ik struin langs de cirkel, maak contact met de stenen van de cirkel en het altaar. Een stukje verderop zijn twee prehistorische hutten en een kookplaats. In de kookplaats kon men grote hoeveelheid water urenlang kokend houden door verhitte stenen aan het water toe te voegen. Het middelpunt van één van de stenen is zo geplaatst, dat de zon tijdens de zonsondergang op de winter zonnewende precies op deze steen valt, vanwege een bijzondere uitsnijding in één van de heuvels in de verte. Het is in de kookplaats waar ik een tijdje zit. Theo komt erbij en terwijl ik met mijn ogen dicht neurie komen er beelden voorbij van verwanten uit een andere tijd. Het is niet mijn familie of bekend, maar zeker wel verwant en we zijn heel erg welkom. Het is alsof ik door de tijd heen reis en daar met hen bij het vuur en water zit. Het heeft de sfeer van samenzijn in een zweethut. We wisselen uit en we delen met onze verwanten. Ik geef mijn geschenken en het water van Bridget wordt met liefde ontvangen. Het water uit Antartica vraagt van mij de moed van Bridget om met de weerstand van een oude wijze man, die ik zie, om te gaan. Hij ziet eruit als een Druïde en hij beschermt deze plek met verve. Ik maak een diep contact met mijn hart en vraag mezelf waarom ik water wil brengen en wil toevoegen aan de bron aldaar. Ik vertel hem over de intentie, de energie dat het water draagt en over mijn persoonlijke intentie. Hij is akkoord en ik ben ontroerd. Ontroerd om het proces dat heeft plaatsgevonden en de prachtige lichte energie die stroomt in het gebied. Nog meer worden we opgenomen in een soort bel buiten de tijd. Na een tijdje kom ik weer in de 'gewone' wereld en kijken Theo en ik elkaar lachend aan." Wederom een prachtige ervaring.
We zijn verder gereisd en er volgen nog wel meer ervaringen. Hoe zou je het vinden zelf je eigen ervaringen op te doen in dit prachtige land. Het is helemaal de moeite waard om Ierland te bezoeken met al haar prachtige plekken. Je kunt ook met ons meereizen. We gaan er in 2020 weer heen. Kijk hier voor meer informatie. We wensen je magische reizen!